وای که چه زود گذشت. چهارشنبه 24/2/93 آخرین روز پیش دبستانی یگانه بود. موقع تحویل مدارک و اهداء گواهی پایان نامه دوره پیش دبستانی یگانه جونم خیلی ناراحت بود.میگفت من از خانمم خداحافظی نمیکنم. کلاس اول هم که میرم باید خانم مظفری معلم من باشن. ولی چاره ای نبود.خداحافظی از 8ماه خاطرات خوب باهم بودن دراینجا جا دارد که از زحمات بی شائبه مربی عزیز ودلسوزشون سرکار خانم مظفری تشکر وقدردانی کنم.همچنین از خاله سهیلا که ایاب و ذهاب یگانه و دوستاش را انجام می داد. یه تشکر ویژه هم از مامی جون که با صبر و بردباریش در این سال تحصیلی یگانه خانم را همراهی نمود.بیدارکردن یگانه خانم کار خیلی سختی هست. از بیدار کردنش...
تولد آیدا
